Een CAO komt tot stand na onderhandelingen van 1 of meer werkgevers en vertegenwoordigers van de vakbonden. Afwijken van de vastgestelde CAO is in principe wettelijk niet mogelijk.

In tegenstelling tot een CAO is bij de totstandkoming van een Avr geen akkoord van de vakbonden nodig. De werkgever kan eenzijdig een Avr vaststellen. De werkgever heeft echter voor sommige onderwerpen, zoals het pensioen, de werktijden, het beloningssysteem en regelingen op het gebied van de arbeidsomstandigheden, wel de instemming van de Ondernemingsraad (OR) nodig.

Voor de werkgever biedt de Avr dus goede mogelijkheden om flexibel om te gaan met de arbeidsvoorwaarden van de werknemer. Ook voor de werknemer kan een Avr positief zijn omdat hij zelf meer betrokken is bij de tot de standkoming van zijn eigen arbeidsvoorwaarden. De werknemer zal echter wel alert moeten blijven dat hij niet zijn rechten, die hij onder de CAO had, wordt beknot. De Avr bepaalt immers ook de toekomstige loonverhoging(-en) van de werknemer. Als de werknemer niet tekent voor de Avr, komt hij ook niet in aanmerking voor deze loonsverhoging.

Kortom, als u meer wil weten over dit onderwerp, schrijf u dan nu in voor ons Actualiteitencollege Loonheffingen & Arbeidsrecht dat wij in het najaar van 2018 op diverse plaatsen in het land organiseren.